شمارهٔ ۳۹ #

جای حضور و گلشن امن است این سرای

زین در به شادمانی و عیش وطرب در آی

ای کاخ دولتی تو چه کاخی که مدرج است

در شاخسار گلشن تو سایه همای

هر صبح در هوای درت می کند صبوح

جمشید تخت چرخ به جام جهان نمای

فرخنده نوگل تو چمن را حیات ده

جعد بنفشهٔ تو صبا را گره گشای

خورشید در هوای تو چون ذره پای کوب

جمشید درحریم تو چون بندگان بپای

حافظ مقیم درگه او باش و عیش کن

کاندر بهشت بهتر از این گوشه نیست جای